Verzoekster heeft aanspraak op een ADL-hulphond ten laste van de zorgverzekering.

Verzoekster heeft aan de commissie verzocht te beslissen dat de ziektekostenverzekeraar gehouden is aan haar een machtiging te verstrekken voor een ADL-hulphond. Met dit hulpmiddel zal haar zelfstandigheid worden vergroot en zal het beroep op zorgondersteuning worden verminderd. De ziektekostenverzekeraar heeft de aanvraag hiervoor afgewezen omdat de Wet langdurige zorg voorliggend is en vanwege het ontbreken van een verzekeringsindicatie. Tevens is een ADL-hulphond in de situatie van verzoekster niet doelmatig.
De commissie overweegt, gelet op het advies van het Zorginstituut Nederland van 17 juni 2024, dat verzoekster aannemelijk heeft gemaakt dat zij redelijkerwijs is aangewezen op een ADL-hulphond. Haar zelfstandigheid kan met de inzet van een ADL-hulphond worden vergroot, omdat deze haar in staat stelt zelfstandig naar buiten te gaan. Daarnaast houdt zij overdag meer energie over doordat een hulphond haar helpt bij het verlichten van spasmes in de nacht. Met de inzet van een ADL-hulphond wordt een vermindering van de zorgondersteuning in de vorm van fysiotherapie van een half uur in de week verwacht. Niet is gebleken waarom een ADL-hulphond in de situatie van verzoekster niet doelmatig is. Het verzoek wordt toegewezen.

Volledig document openen (pdf)