Verzoeker heeft geen aanspraak op vergoeding van de kosten van de in Duitsland uitgevoerde injectie-augmentatie van de stemband met VOX implantaat (polymethylsiloxaan).

Verzoeker heeft aan de commissie verzocht te beslissen dat de ziektekostenverzekeraar gehouden is de kosten van de in Duitsland uitgevoerde injectie-augmentatie van de stemband met VOX implantaat (polymethylsiloxaan) alsnog te vergoeden ten laste van de zorgverzekering.
De ziektekostenverzekeraar heeft gesteld dat de kosten niet voor vergoeding in aanmerking komen, omdat de uitgevoerde behandeling niet voldoet aan het ‘plegen-te-bieden’ criterium en daarnaast niet voldoet aan de stand van de wetenschap en praktijk. De commissie overweegt dat de aanvraag dateert van 3 augustus 2023. De ziektekostenverzekeraar heeft hierop afwijzend beslist en verzoeker hierover op 9 augustus 2023 geïnformeerd. De behandeling vond plaats op – eveneens – 9 augustus 2023. De commissie beschouwt de afwijzende beslissing van de ziektekostenverzekeraar op de aanvraag tevens als een afwijzing van het verzoek om toestemming op grond van artikel 20 van (EG) Verordening nr. 883/2004. Omdat met de verordening geen uitbreiding van de verzekerde prestaties is beoogd, moet in de eerste plaats worden beoordeeld of sprake is van verzekerde zorg op basis van de zorgverzekering.
De commissie overweegt in dit verband dat het Zorginstituut in zijn advies van 25 maart 2024 heeft verklaard dat is voldaan aan het ‘plegen-te-bieden’ criterium. Voorts heeft het Zorginstituut in dit advies geconcludeerd dat injectie-augmentatie van de stemband met VOX implantaat (polymethylsiloxaan) bij de gegeven indicatie niet voldoet aan de stand van de wetenschap en praktijk. Om die reden wordt geadviseerd tot afwijzing van het verzoek. De commissie ziet in hetgeen verzoeker heeft aangevoerd geen aanleiding van deze conclusie af te wijken en volgt het advies. Dit betekent dat verzoeker geen aanspraak heeft op vergoeding van de kosten van de bij hem uitgevoerde behandeling ten laste van de zorgverzekering en dat de toestemming op grond van de verordening terecht werd geweigerd. Het beroep op substitutie slaagt niet.
De commissie wijst het verzoek af.

Volledig document openen (pdf)