Verzoeker heeft de ziektekostenverzekeraar verzocht de kosten te vergoeden van verschillende aan hem, in de jaren 2017 en 2019, in Spanje afgeleverde geneesmiddelen. De ziektekostenverzekeraar heeft vergoeding aanvankelijk geweigerd omdat recepten werden overgelegd en de aangeleverde nota's en bonnetjes onvoldoende waren gespecificeerd. Later heeft de ziektekostenverzekeraar besloten voor de periode van 1 juli 2017 tot en met 31 december 2019 een groot deel van de gedeclareerde geneesmiddelen, onder aftrek van het eigen risico, te vergoeden. De eveneens door verzoeker gedeclareerde kosten ter zake aan hem afgeleverde geneesmiddelen van vóór 1 juli 2017 alsmede de kosten van paracetamol zijn niet door de ziektekostenverzekeraar vergoed.
De commissie besluit dat zij geen uitspraak doet over de vóór 1 juli 2017 aan verzoeker afgeleverde geneesmiddelen. Dit omdat de in het reglement opgenomen termijn voor het voorleggen van dit deel van het verzoek ruimschoots werd overschreden. Voor paracetamol in de lagere dosering geldt dat sprake is van een zelfzorggeneesmiddel waarvoor de zorgverzekering geen dekking kent. Dat verzoeker de hoge dosering zou hebben gebruikt - waarop tot 1 januari 2019 wel aanspraak bestond - is niet gebleken. Dit middel is receptplichtig en er is geen recept van overgelegd. De verrekening met het verplicht eigen risico is terecht. De vordering ter zake van de wettelijke rente wordt eveneens afgewezen omdat deze door verzoeker niet is aangezegd.

Volledig document openen (pdf)