Verzoeker heeft geen aanspraak op vergoeding van de kosten van een tandheelkundige behandeling na een uitgevoerde bilaterale sagittale splijtingsosteotomie (BSSO).

Verzoeker heeft twee jaren lang ongemak gehad van zijn gebit. Na twee kaakoperaties was hij klaar voor een restauratie van zijn gebit. Het leek hem logisch dat, na een dergelijke ingrijpende operatie waarbij de onderkaak wordt verplaatst, de tanden en kiezen elkaar niet direct weer kunnen vinden, zodat een restauratieve tandheelkundige vervolgbehandeling nodig is. De aanvraag voor een osteotomie heeft de ziektekostenverzekeraar goedgekeurd. Daarna is door de tandarts een aanvraag voor een restauratief plan ingediend. Hierop volgde een afwijzing. De situatie van verzoeker is volgens de ziektekostenverzekeraar niet aan te merken als bijzondere tandheelkunde zoals bedoeld in de regelgeving. Daarbij betreffen kronen geen verstrekking vanuit de zorgverzekering. Het gaat hier om reguliere tandheelkundige zorg, die alleen vanuit de aanvullende ziektekostenverzekering kan worden vergoed. De commissie beslist tot afwijzing van het verzoek de ziektekostenverzekeraar te verplichten alsnog een vergoeding te verlenen. Het Zorginstituut komt in zijn advies van 26 juli 2023 tot de conclusie dat op basis van de beschikbare informatie in het dossier niet kan worden geconcludeerd dat bij verzoeker sprake is van een zeer ernstige ontwikkelings- of groeistoornis van het tand-kaak-mondstelsel. Verzoeker heeft daarom geen (verzekerings)indicatie voor de gevraagde tandheelkundige behandeling. Het Zorginstituut adviseert dan ook tot afwijzing van het verzoek. De commissie ziet in de argumenten van verzoeker geen aanleiding van het advies van het Zorginstituut af te wijken en maakt de conclusie hiervan daarom tot de hare. Op grond van de aanvullende ziektekostenverzekering bestaat geen aanspraak nu verzoeker reeds de maximale vergoeding heeft ontvangen.

Volledig document openen (pdf)