Verzoekster heeft geen aanspraak op een hogere vergoeding dan € 18.567,94, ten laste van de zorgverzekering. De zorg was niet spoedeisend als bedoeld in de voorwaarden van de aanvullende ziektekostenverzekering.

Verzoekster had tijdens een verblijf in Zwitserland geestelijke gezondheidszorg nodig, omdat zij suïcidale gedachten had. Zij is per ambulance vervoerd naar een ziekenhuis en aldaar ambulant behandeld. De kosten hiervan zijn door de ziektekostenverzekeraar vergoed. Volgend op de ziekenhuisbehandeling op 2 januari 2021 is verzoekster van 11 januari 2021 tot en met 5 februari 2021 opgenomen geweest in een privékliniek. De kosten hiervan heeft zij bij de ziektekostenverzekeraar gedeclareerd. De ziektekostenverzekeraar heeft ter zake een bedrag van € 18.567,94 vergoed. Verzoekster heeft de commissie verzocht de ziektekostenverzekeraar te verplichten een vergoeding op basis van de daadwerkelijke kosten te verlenen. De commissie beslist tot afwijzing van dit verzoek. De uitkomst van de tarifering is nog niet bekend en vormt geen onderwerp van deze procedure. Op basis van de zorgverzekering heeft verzoekster geen aanspraak op een hogere vergoeding dan € 18.567,94. Een restitutiekorting van 25% is van toepassing, omdat verzoekster gebruik heeft gemaakt van een niet-gecontracteerde zorgaanbieder. Omdat verzoekster werd ontslagen uit het ziekenhuis en er enkele dagen zaten tussen het ontslag en de opname, was zij in staat en had zij de mogelijkheid naar Nederland terug te keren. Om die reden kan de opname, zonder nadere feiten en omstandigheden die ontbreken, niet worden aangemerkt als spoedeisende zorg als bedoeld in de voorwaarden van de aanvullende ziektekostenverzekering. Verzoekster heeft daarom geen aanspraak op aanvulling tot het bedrag van de daadwerkelijke kosten op grond van de voorwaarden van de aanvullende ziektekostenverzekering.

Volledig document openen (pdf)