Brenda heeft het Sjörgen-Larsson syndroom. Dit is een aandoening waarbij kinderen een vertraagde ontwikkeling hebben in combinatie met onder andere een typische schilferende huid. De dermatoloog schrijft haar hiervoor Calmurid crème 100 mg/g voor. Dit heeft een goed effect op haar huid. De kosten hiervan zijn hoog, Brenda kan dit niet van haar Wajong-uitkering betalen. De vergoeding vanuit de aanvullende ziektekostenverzekering is lang niet genoeg.

Brenda vindt dat ze het middel alsnog vergoed moet krijgen vanuit het basispakket. Dit vanwege de regeling voor niet-geregistreerde geneesmiddelen en op basis van een eerdere uitspraak van de Hoge Raad. Ze dient haar klacht in bij de Geschillencommissie. Volgens Brenda is bij haar ook sprake van bijzondere omstandigheden, net als in die uitspraak van de Hoge Raad. Ze vindt dat de verzekeringsvoorwaarden in haar situatie voor een onaanvaardbare uitkomst zorgen.

De commissie oordeelt dat niet wordt voldaan aan de eis van rationele farmacotherapie. Dit is een behandeling met een geneesmiddel waarvan de effectiviteit en werking wetenschappelijk is aangetoond. Dit is een voorwaarde om niet–geregistreerde geneesmiddelen vergoed te krijgen.

Ook oordeelt de commissie dat het in de eerdere uitspraak waar Brenda naar verwijst, om een heel anders soort geneesmiddel gaat. Bij dit middel verwachtte men dat het binnenkort zou worden opgenomen in het basispakket. Voor een andere leeftijdsgroep was namelijk al sprake van verzekerde zorg. Voor Calmurid crème is het anders. Dit middel was namelijk onderdeel van het basispakket, maar vanaf 1 januari 2017 niet meer. Daarmee is niet voldaan aan één van de door de Hoge Raad geformuleerde voorwaarden. De commissie oordeelt dat het beroep van Brenda daarom niet slaagt. Brenda moet de crème toch zelf betalen.